Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

1ο συνέδριο ΕΠΑΜ

ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΤΕΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ


Για την κοινωνικοπολιτική συμμαχία του Παλλαϊκού Μετώπου.

Επισημάνσεις για την οργάνωση και το καταστατικό του ΕΠΑΜ.

Το ΕΠΑΜ είναι ένα μετωπικό κίνημα εν τω γεννάσθαι και ως εκ τούτου, λύσεις που δίδονται σε οργανωτικά προβλήματα αυτής της φάσης, μπορεί να σημαδέψουν ανεξίτηλα το χαρακτήρα του μετώπου.
Η μέχρι τώρα εμπειρία και οι ανάγκες αποτελεσματικής παρέμβασης επιβάλλουν την επεξεργασία της οργανωτικής δομής του, κανόνων και καταστατικού, που θα συνδυάζουν με το βέλτιστο τρόπο την πρωτοβουλία και την ευελιξία της αυτοοργάνωσης με την συγκροτημένη συνειδητή πειθαρχία, αμεσότητα ανταπόκρισης σε ραγδαίες και απρόβλεπτες συνθήκες και τη μαχητική αποτελεσματικότητα σε όλα τα επίπεδα του αγώνα: θεωρητικού, ιδεολογικού-προπαγανδιστικού (χρήση Μ.Μ.Ε. διαδικτύου, πολυμέσων), πολιτικού, κοινωνικής αλληλεγγύης, οικονομικό, συνδικαλιστικό κ.ο.κ.). Όπως έχει επισημάνει και ο συναγωνιστής Δ. Καζάκης σε συνέντευξή του: "Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο Μέτωπο αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή απλού κόσμου από τις δυνατότητές μας να το οργανώσουμε".
Δοθέντων των τελευταίων, κάθε λύση σε προβλήματα που ανακύπτουν σε αυτή τη φάση, εκ των πραγμάτων θα εκλαμβάνεται ως κανονιστικού-ρυθμιστικού χαρακτήρα πρότυπο που θα διαμορφώνει έθος και αντίστοιχες προσδοκίες και συμπεριφορές, εντός και εκτός του ΕΠΑΜ. Επιπλέον, στην πολιτική το οργανωτικό ζήτημα και οι σχετικές με αυτό διευθετήσεις, δεν είναι έλασσον, τεχνικό-διαχειριστικό και επουσιώδες ζήτημα το οποίο μπορεί να μας αφήνει “παγερά αδιάφορους” έναντι του “μείζονος” και ουσιώδους, αλλά βαθύτατα πολιτικό, μιας και καταδεικνύει στην πράξη της καθημερινής δράσης-λειτουργίας μας το πρότυπο ανθρώπου και σχέσεων που επαγγελλόμαστε, το εάν και κατά πόσο η προοπτική δημοκρατικής οργάνωσης και λειτουργίας που διεκδικούμε για το λαό μας είναι κάτι που αποπνέει ή ίδια ή ύπαρξη, η συγκρότηση και η οργανωτική λειτουργία μας. Το οργανωτικό ζήτημα είναι λοιπόν σήμερα άμεσα πολιτικό. Αν δεν το διευθετήσουμε το συντομότερο με το βέλτιστο τρόπο, κινδυνεύουμε να απογοητεύσουμε κόσμο που έχει προσδοκίες από εμάς και διάθεση αγώνα. Σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης, κατοχής-χούντας και κλιμακούμενου κοινωνικού πολέμου, η εγρήγορση ως προς αυτές τις αρχές και τα πρότυπα ατόμων και συλλογικοτήτων μαχητών του ΕΠΑΜ γίνεται νευραλγικής σημασίας καθήκον.